„Lustro i inne opowieści” Lucyna Mijas (Recenzja)

Mówienie o swoich emocjach czy problemach jest kłopotliwe dla wielu osób. Często nawet trudność sprawia nazwanie tego, co dzieje się w ich wnętrzu. Książka Lucyny Mijas  pomaga w zrozumieniu własnych uczuć, myśli oraz wątpliwości;  co więcej – hołduje coraz głośniejszemu współcześnie przekazowi – it’s okay not to be okay. Autorka udowadnia, iż gorsze momenty są zupełnie ludzkie i normalne.

„Lustro i inne opowieści” to zbiór krótkich opowiadań, w których główni bohaterowie, przeważnie zwierzęta, mierzą się z różnymi problemami, doświadczając emocji niezwykle ludzkich i bardzo często trudnych. Są to uczucia bardzo uniwersalne i znajome – wrażenie inności, braku przynależności, poczucia winy, odrzucenia. W opowiadaniach możemy odnaleźć odpowiedzi na pytania, skąd mogą się one brać i do jakich zachowań prowadzą.

Ciekawym zabiegiem autorki było ukrycie ludzkich emocji za postaciami zwierzęcymi, a pozornie błaha opowieść o biedronce czy szczurze okazywała się dotykać ważnych i często bolesnych uczuć. Jednak podczas lektury nie opuszczało mnie wrażenie, że nie należę do grupy docelowej tych opowiadań i nie całkiem one do mnie przemawiają. Każda historia zdawała się zahaczać o dany problem, lecz nie wyjaśniała go na tyle dogłębnie, by zupełnie mnie zainteresować. Mimo zapewnienia na okładce, że opowiadania nadają się również dla dorosłych, w mojej ocenie okazały się trochę zbyt powierzchowne.

Jednak nie ulega wątpliwości, iż jest to lektura, która, z pedagogicznego punktu widzenia, może okazać się pomocna w pracy z dziećmi. Dużym plusem jest prosty język; autorka jasno i klarownie opisuje to, co dzieje się we wnętrzu postaci. Kojarzone z bajkami zwierzęta, przeżywające rozterki, stanowią solidną postawę do nauczenia najmłodszych wyrażania uczuć, lepszego rozumienia swojej wrażliwości i nie obawiania się, by prosić o pomoc. Opowiadania mogą także pomóc im bardziej świadomie wejść w okres dojrzewania, kiedy pojawia się wiele z poruszonych przez Mijas rozterek i emocji.

Podsumowując, „Lustro i inne opowieści” to dobry bodziec do rozpoczęcia rozmowy o ludzkich lękach, zmartwieniach i wątpliwościach oraz o tym, jak je przezwyciężać. Aczkolwiek, dla tych, którzy nastawiają się na dogłębniejszy obraz ludzkiej psychiki, mogą poczuć się trochę rozczarowani.

 

/Autor recenzji: Katarzyna Boch